Zaczytałam się, więc dziś trochę smutnej konstatacji tylko. Nie moim piórem.
„(…)system, który teraz pracuje na coś zupełnie innego. Na to, aby bogatsi byli coraz bardziej bogaci, a biedni – coraz biedniejsi. Udajemy więc, że istnieje świat globalny, ale on jest globalny tylko w naszym przeświadczeniu.
Gdyby dzisiaj, nie daj Boże, zginął jakiś Palestyńczyk albo żołnierz izraelski , to natychmiast przeczytalibyśmy o tym w gazetach, a czy przeczytamy, że właśnie w tej chwili w Darfurze albo w Demokratycznej Republice Konga umarło tysiąc osób? Nie. Świat globalny jest pewnym mitem, w który uwierzyli ci, którzy rzekomo ten świat tworzą. Ale tak naprawdę nie ma świata globalnego, jest w dalszym ciągu świat podzielony, świat sprzecznych interesów.(…) W Darfurze wystarczyłaby interwencja amerykańskich albo chińskich żołnierzy, wszystko jedno których, ale nikt nie ma ochoty tam jechać. Afryka jest bowiem przegranym światem. Byłem w szoku, muszę o tym powiedzieć, kiedy zapytałem potencjalnych dziennikarzy, studentów szkoły dziennikarskiej gdzie trwa największa rzeź w dzisiejszym świecie, taka, która w ciągu dziesięciu lat pochłonęła pięć milionów ludzkich istnień. Jeden z tych sześćdziesięciu czy siedemdziesięciu studentów wybąkał: ‚Gdzieś w Afryce’. ‚Ale gdzie?’- pytam. Cisza. Oczy szeroko zamknięte, mózgi jeszcze bardziej – to właśnie to.
Patrzymy na świat, ale widzimy tylko to, co chcemy widzieć.
Widzimy tego zabitego Izraelczyka, bo tam wlepione są oczy kamer, tam się rozgrywają interesy amerykańskie, żydowskie, arabskie, rosyjskie, irańskie i jakie tam jeszcze.”
(Jak błądzić skutecznie. Profesor Zbigniew Mikołejko w rozmowie z Dorotą Kowalską. AGORA S.A. i ISKRY, Warszawa 2013)
I tu jeszcze tekst Aleksandry Łojek.
